məsələn

bağl. <ər.>

1. Cümlədə bir şeyin şərhinə dair misallar vermək üçün işlədilir. Əşyanın adını bildirən sözlərə isim deyilir, məsələn: quş, ev, adam və s.

2. Cümlədə müəyyən fikri nəzərə çarpdırdıqda işlədilir. «Tərcüman»ın fərmayişindən bu çıxır ki, məsələn, bütün Maku xanlığında tək bircə Murtuza Qulu xan qıldığı namaz dürüstdür. . C. M..